Wat wisten we het toch allemaal goed. Die jaren, vóór dat we moeder werden?! Ook ik had gezworen dat er geen plastic speelgoed in huis kwam, dat mijn kind alles zou eten wat de pot schaft en dat mijn kind, in een restaurant, keurig (en stil) aan tafel zou zitten tot iedereen klaar was…. Zonder schermpje! Oh ja, over dat schermpje gesproken. Half uurtje schermtijd, max! Want ik zou het anders doen, ik zou  het zo en zo aanpakken.

Hoe het er meestal aan toegaat? Nou zo....

Wuhahahahahaha nou dat viel effe tegen! Want, guess what, zo werkt het dus niet, met kinderen. Je kunt ze (een beetje) sturen, maar ze hebben een wil en een mening, een hele sterke mening. Ze hebben een karakter en in ons geval een half Servisch karakter, wat het er niet bepaald makkelijker op maakt. Want wat zijn ze koppig die twee. Niet. Nor. Maal! Ik ben inmiddels bijna 9 jaar, heel veel opvoedboeken, webinars, trainingen, positive parenting bijeenkomsten en hoofdpijnen verder.

Als je dan toch aan de zelfhulpboeken moet, dan meteen de allerleukste.... Relax Mama: handboek voor moeders €14,95

Dit is waar wij staan met al onze pre-kids overtuigingen:

Geen plastic Fisher Price bende

Buiten het feit dat je gewoon heel veel plastic speelgoed cadeau krijgt, vinden die kleintjes die ellende vaak ook gewoon heel leuk. Vooral wanneer het ligt geeft, herrie maakt en je moeder ronduit chronische hoofdpijnklachten geeft.

Worden ze ouder? Dan wordt het alleen maar erger. Welkom in de wereld van Paw Patrol ellende en Blaze monstertrucks. Nou ben ik niet voor een gat te vangen en hebben wij de afgelopen jaren ook een enorme collectie houten treinbaan weten op te bouwen, inclusief de fantastische carwash/ garage/ treinstation en bijpassende houten brandweerkazerne. En er bestaat ook leuk plastic. Zoals Duplo en Lego, daar hebben we dan ook bakken vol van. Die bakken staan dan wel netjes in de kast. Ik kijk dan toch liever de hele dag tegen de Wobbel en de mooiste kinderboekjes aan.

Over leuke kinderboekjes gesproken.... Boek Pop Up Huis - €6,95 

Eten wat de pot schaft

Dit blijft een lastige. Want waar ligt de grens, wanneer lust je kind het echt niet en wanneer doet hij alsof omdat hij er gewoon geen zin in heeft. Vooral bij Louis is dit altijd een ding geweest. Louis is altijd een klein, iel mannetje geweest, er 

gaat dus sowieso niet heel veel in. En om het even erger te maken, het kwam er altijd heel makkelijk weer uit. Sterker nog, hij liet zichzelf op commando overgeven wanneer hij geen zin had om te eten. En tuurlijk, dan kun je zeggen: Je eet dit of je eet niet. Maar dan gaat bij zijn gezondheid toch voor. En ja, dan mag hij van mij een boterham of een banaan pakken. Eten we iets waarvan ik van te voren weet dat hij er echt geen fan van is? Dan zet ik de bakken met komkommer en paprika alvast op tafel. Dan krijgen ze in ieder geval hun vitamientjes binnen. En ik moet zeggen, inmiddels is het bijna niet meer van toepassing. Want hij proeft en lust steeds meer. Dus niet constant een strijd aangaan werpt soms ook gewoon zijn vruchten af.

Half uurtje per dag

Ik probeer het…. Echt. Maar wanneer de stuiterbal zichzelf niet langer dan 3 minuten zelf kan vermaken, het buiten pleurisweer is en jij een lading werk te doen hebt, dan wil je nou eenmaal wat soepeler omgaan met de regels. Zitten ze dan de hele dag achter een scherm? Hell no! Maar een uurtje extra sluipt er wel eens in. Zolang ze daarnaast maar zoveel mogelijk buiten zijn, zichzelf volsmeren met modder, zich gaten in de broeken werken en heel veel tijd met vriendjes doorbrengen, komt het vast helemaal goed.

Gewoon even stilzitten

Voor wie het nog niet meegekregen heeft, Louis heeft ADHD. In mijn perfecte toekomstplaatje, welke ik zo zorgvuldig samenstelde toen ik 16 was, had ik die niet ingepland, zeg maar. Dat stilzitten bijvoorbeeld, dat lukt hem niet. Ik kan hem vast tapen aan een stoel, maar dan nog zou de hele stoel met hem mee gaan dansen. Ik heb die dus losgelaten…. Heel erg losgelaten. Dejan daarentegen, die zet je neer, liefst met eten voor zijn neus, en er is geen beweging meer in te krijgen. Dus missie 50% geslaagd lijkt mij.

Er wordt niet geschreeuwd

Nee, liever niet. Word er zelf ook heel moe van. Maar soms, heel soms, betrap ik mezelf erop dat ook ik, uit pure frustratie, klink als een kruising tussen een viswijf en een speenvarken. Want het is soms zooooo frustrerend en soms zijn ze zooooooo vervelend. Wat ik dan eigenlijk wil doen? Ze beiden op Marktplaats zetten….. of achter het behang plakken. Maar het eerste is verboden en ik heb geen behang. Dan rest mij niets anders te doen dan blèren. Heel eventjes, even alles eruit, kan ik er weer even tegenaan.  

Meer tips voor echte jongensmoeders vind je hier. Zoons: een handleiding voor moeders - €15,95

Gaat het dan nooit volgens plan?

Oh zeker wel! Zo heb ik mezelf altijd gezworen dat mijn kinderen mogen zijn wie ze zijn. Zo hangt Louis heel regelmatig in een zeemeerminnenstaart, met een

knuffel-Ariel, op de bank en heeft hij wekenlang met roze gelakte nagels gelopen. Daarbij komen mijn kinderen altijd op de eerste plaats en ga ik zoveel mogelijk met ze erop uit. Al is het maar naar de speeltuin om de hoek. Ik vertel ze iedere dag (heel veel keer) hoeveel ik van ze hou en begraaf ze in knuffels en kusjes. Dus nee, ik ben misschien geen supermom. En ja, ik neig regelmatig naar loedermoeder. Maar al met al, hebben we het best voor elkaar zo en denk ik dat ze het toch niet slecht hebben hier.

En op de dagen dat het echt nergens meer over gaat, ik echt met de handen in mijn haar zit en de advertentie voor marktplaats al geschreven hebt. Dan is er altijd nog dit pareltje. F*ck it list book voor mama's - €9,95

De kaarten van Studio Flash brengen de boodschap zeker over. - €2,95